تروریزم دولتی داغ ننگی ابدی بر پیشانی جمهوری اسلامی ، صدیق بابایی

 

 مفسد ، مهدورالدم، مفسد فی ارض ، مزدور،  عامل بیگانه‌ ، مشرک، ملحد ، طاغوتی ، کافر ، بی دین، ضد انقلاب ، ضد ولایت فقیه‌ و…..در ضمره‌ القابی محسوب میشوند که‌ گردانندگان جمهوری اسلامی با مستمسک قرار دادن آنها  ناراضیان و مخالفین  ستم  و ستمکاری را از بدو به‌ قدرت رسیدن  به‌ شیوه‌های گوناگون و فجیعی به‌ قتل رسانده‌ اند.

کلیه‌ این فجایع در ابتدا طی فرمان خمینی و بعدها با الهام از رهنمود و فرمانهای شخص نامبرده‌ و جانشینانش چه‌ بعنوان ولی فقیه‌ و یا مسولین امور و کومیته‌های ویژه‌ طرح ریزی و در راستای مصالح “اسلام و انبیاء” ! جامه‌ عمل بخود پوشیده‌ اند .
ازنخستین  قربانیان ترور حکومتی، در ۱۸ بهمن سال ۱۳۶۲/۱۹۸۴میلادی حسین اویسی برادر ارتشبد غلامعلی ‏اویسی، فرماندار نطامی حکومت سابق در تهران بود که در یکی از خیابان‌های پاریس به ضرب گلوله فردی ناشناس از پای درآمد..

در سال ۱۹۸۷ حمیدرضا چیتگر، عضو کمیته مرکزی و دفتر سیاسی حزب کار ایران در وین ترور شد. در ۲۸ مرداد ۱۳۶۵، ۱۹ آگوست ۱۹۸۶ با انفجار بمبی در محل کار رضا فاضلی (بازیگر و منتقد حکومت) در لندن پسر ۲۲ ساله‌اش بیژن کشته شد..

 دوکتورعبدالرحمان قاسملو، رهبر حزب دمکرات کردستان ایران  در۲۲ تیر ۱۳۶۸(13 جولای ۱۹۸۹) به همراه عبدالله قادری آذر و فاضل رسول در حین مذاکره با فرستادگان رئیس جمهور وقت ایران، هاشمی رفسنجانی، در وین به قتل رسید. عاملان این ترور، محمدجعفری صحرارودی، حاجی مصطفوی ‏لاجوردی و امیر منصور بزرگیان بودند..

کاظم رجوی از اعضای شورای ملی مقاومت در سال ۱۹۹۰ در سوییس به ضرب گلوله افرادی ناشناس ترور شد. از سوی بازپرس ‏تحقیق در سوییس۱۳تن از کارکنان رسمی دولت جمهوری اسلامی متهم ‏به شرکت در قتل کاظم رجوی شدند..

در روز ۲۹ فروردین ۱۳۷۰ـ 18  آوریل 1991 عبدالرحمن برومند، رئیس اجراییه نهضت مقاومت ملی ایران به قتل رسید..

شاپور بختیار، آخرین نخست‌وزیر شاه و منشی او،‏ سروش کتیبه نیز به دست جوخه ترور حکومت اسلامی با ضربه‌های کارد در ‏پاریس به قتل رسیدند، پلیس فرانسه با ارایه شواهدی قاتل‌های این دو را ‏فرستادگان جمهوری اسلامی اعلام کرد. .

در ۱۶ مرداد ۱۳۷۱ فریدون فرخزاد، ‏شاعر، خواننده و شومن با ۱۷ ضربه کارد به‌طرز فجیعی در آلمان کشته ‏شد..

دکتور صادق شرفکندی، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران ، فتاح ‏عبدلی مسول  امور‌ حزب در اروپا، همایون اردلان مسول کمیته‌  حزب در آلمان  و نوری دهکردی  به تاریخ ۲۶ شهریور ماه سال ‏۱۳۷۱ ( ۱۷ سپتامبر۱۹۹۲) در برلین به دست ماموران ترور حکومت اسلامی در جلسه‌ باصطلاح سران” اپوزسیون سراسری ایران ” !  دستچین وهدف شلیک مرگبار مسلسلهای خود قرار دادند . قاتلان  پس از شلیک تیر خلاص بسر دوکتور سعید  همراه‌ با  احتیاط کامل بصورتی که‌ به‌ بقیه “سران” ! آسیبی نرسدمحل را ترک کردند.

علاوه‌ بر نامبردگان فوق تعداد بیشتری از مبارزین و مدافعین آزادی و حقوق انسانی ملتهای ایران بخصوص کردها در خارج از مرزهای ایران تحت تعقیب قرار گرفته‌ و از طریق استخدام مزدور ، گسیل قاتلان پرورش یافته‌ نظام جمهوری اسلامی یا ساخت و پاخت با دستگاهای اطلاعاتی کشورهای همجواربشیوهای گوناگون ربوده‌ شده‌ یا طی صحنه‌سازیهای از پیش تدارک دیده‌ شده‌ بقل رسیده‌ اند .

حدود پانصد نفر در کردستان عراق، تعدادی در بغداد شماری دیگر در ترکیه‌ که‌ اسامی و لیست نام و به‌خشی از مشخصات آنان موجود میباشد همگی در زمره‌ قربانیان فجایع اجراشده‌ توسط مجریان فرمان کار گذاران جمهوری اسلامی و در راس آنان ولی فقیه‌ بوده‌ اند .

لازم بذکراست بیشترین شمار قربانیان ترور چه‌ در داخل و چه‌ در خارج از ایران به‌ کردها تعلق داشته‌ است . با توجه‌ به‌ آمار و ارقام موجود از بدو قدرت گرفتن جمهوری اسلامی کردستان در مجموع از قربانیان اصلی تروریزم دولتی در ایران بوده‌ است .  در کردستان نیز حزب دمکرات کردستان ایران پرشمارترین لیست قربایان رادر میان اعضای خود داشته‌ است. 

اگر آمار سالهای اخیر مبنی بر کشتار مستقیم جۆیندگان نان وحفظ کرامت انسانی در مرزهای کردستان[ شناخته‌ شده‌ به‌ کولبر]  را به‌ جمع اینعمل ننگین بشریت بیافزاییم و لیست اعدام مبارزین کرد در زندانها و شلیک مستقیم حتی درخیابانهای تهران[ امـثال شهید ژاله‌] و لیست زندانیان کرد در انتظاراعدام (طبق آمار سازمان جهانی حقوق بشر) را ضمیمه‌ نماییم بوضوح در خواهیم یافت  سکوت سالهای متمادی در قبال فجایع روا داشته‌ شده‌ بر کردستانیان جدای از سکوت سوداگرانه‌، فراموشی و بخواب عمیق فرو رفتن مدافعین حقوق بشر و انسانیت  در قبال سرنوشت این ملت قابل تصور نیست!!؟   

.

ترورهای دولتی جمهوری اسلامی در داخل؛

کشتار این افراد که‌ با هزینه‌ کمتر و توسل به‌ انگ های گمرا کننده‌ پوششی از قبیل مناذعات خانوادگی ، اختلافات شخصی پرده‌ پوشی میشدند دامنه‌ وسیعتری بخود گرفته‌ است. به‌خشی از این افراد عبارتند از: مظفر بقایی کرمانی (فعال سیاسی و از بنیانگذاران جبهه ملی ایران) در سال ۱۳۶۶، دکتر کاظم سامی کرمانی (اولین وزیر بهداشت پس از انقلاب و رهبر جنبش انقلابی مردم ایران، جاما) قتل به وسیله تبر در دوم آذر ۱۳۶۷ در مطب خود توسط شخصی به نام غلام همتی؛ غفار حسینی (استاد دانشگاه و از فعالان کانون نویسندگان) ۲۰ آبان ۱۳۷۰ در منزلش به قتل رسید؛ سعیدی سیرجانی (پژوهشگر و نویسنده) در تاریخ چهارم آذر ۱۳۷۳ در «خانه‌های امن وزارت اطلاعات» کشته شد؛ حسین برازنده (مهندس و مدرس قرآن) ۱۶ آذر ۱۳۷۳؛ مهدی دیباج (نویسنده و استاد دانشکده فنی بابل) ۱۳ تیر ۱۳۷۳؛ احمد میرعلایی (مترجم) دوم آبان ۱۳۷۴؛ حسین سرشار (خواننده و بازیگر) فروردین ۱۳۷۴؛ فاروق فرساد (از دین‌آموختگان و فعالان اهل سنت ایران) بهمن ماه ۱۳۷۴؛ ابراهیم زال‌زاده (روزنامه‌نگار و ناشر) پنجم اسفند ۱۳۷۵؛ محمد ربیعی (از مفتیان مذهب شافعی و امام جمعه اهل سنت کرمانشاه) آذر۱۳۷۵ در کرمانشاه؛ دکتراحمد تفضلی (زبان‌شناس و متخصص زبان پهلوی و استاد زبان‌های باستانی در دانشگاه تهران) ۲۴ دی‌ماه ۱۳۷۵؛ معصومه مصدق (نوه دکتر محمد مصدق) با ضربه‌های کارد در تاریخ چهارم اردیبهشت ۱۳۷۷ در تهران؛ پیروز دوانی (فعال سیاسی و فرهنگی) در تاریخ سوم شهریور ۱۳۷۷ از منزل خود به قصد رفتن به خانه خواهرش خارج شد و دیگر برنگشت؛ حمید حاجی‌زاده (شاعر و دبیر ادبیات کرمانی) در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۷۷ به همراه پسر ۹ ساله‌اش «کارون» با ۳۸ ضربه چاقو قطعه قطعه شدند؛ مجید شریف (روشنفکر، مذهبی، نویسنده و مترجم) پاییز ۱۳۷۷؛ داریوش و پروانه فروهر (دبیر کل حزب ملت ایران) پاییز ۱۳۷۷؛ محمد مختاری (نویسنده و مترجم) ۱۲ آذر ۱۳۷۷؛ محمد جعفر پوینده (مترجم و نویسنده ) ۱۸ آذر۱۳۷۷؛ سیامک سنجری (فروشنده اتوموبیل و دوست پسر فلاحیان، وزیر سابق اطلاعات و مشاور کنونی رهبری در حوزه امنیتی ) ۱۳آبان ۱۳۷۷؛ فاطمه قائم‌مقامی (سرمهماندارشرکت هواپیمایی آسمان) دی ماه ۱۳۷۷ و هایک هوسپیان مهر (کشیش) ژانویه ۱۹۹۴.

عبدالرحمان قاسملو، رهبر حزب دمکرات کردستان در۲۲ تیر ۱۳۶۸(13 جولای ۱۹۸۹) به همراه عبدالله قادری و فاضل رسول در حین مذاکره با فرستادگان رئیس جمهور وقت ایران، هاشمی رفسنجانی، در وین با برنامه‌ ڕیزی” گروه‌ ویژه‌”  متشکل از سران جمهوری اسلامی همانطور که‌ درجریان دادگاه‌ دیگر مقتولین کرد از سران حزب دمکرات کردستان ایران از جانب دادگاه‌ میکونوس افشا شد   به قتل رسید. عاملان این ترور، محمدجعفری صحرارودی، حاجی مصطفوی، ‏لاجوردی و امیر منصور بزرگیان بودند . متاسفانه‌ مسولین وقت کشور اطریش همراهی غیر قابل تصوری در فراری دادن قاتلان برای بر گشت به‌ لانه‌ ترور بعمل آوردند . این دهن کجی و بیتفاوتی به‌ حقوق اولیه‌ مظلومین کرد مهر ننگ فراموش نشده‌ دیگری  است بر تارک مجموحه‌ای بنام حقوق بشر اروپامخصوصا” دولت اطریش ،  همانطور که‌ اقدام در هرحال ارزشمند آلمان برای رسوا نمودن تهران نقطه‌ عطفی است در تاریخ قضاوت این کشور در برخورد باترور و تروریستان ایرانی. .

از سوی بازپرس ‏تحقیق در سوییس نیز ( هر چند بدون سروصدا )۱۳تن از کارکنان رسمی دولت جمهوری اسلامی متهم ‏به شرکت در قتل کاظم رجوی شدند.

آنچه‌ از محتوای این ڕنجنامه‌ خونین با اطمینان  قابل استنتاج بیشتر است ترور و روش جمهوری اسلامی در حذف فیزیکی مبارزین و مخالفین  تاکنون نتوانسته‌ است ترس وحشتناک تروریستهای در قدرت را از سرنوشت محتوم و شومی که‌ در انتظار انان است را کاهش دهد .

 

ص  .  بـا بـا یی /   08.07.2011

نام بخشی از قربانیان از لیست آقای بیاتی گرفته‌ شده‌ است .

{jcomments off}